Wybory do Senatu UW

Historyk prawa, zajmujący się świadomością prawną w starożytności oraz tradycją prawną małżeństwa i rodziny w przeszłości i w czasach nowożytnych. Z Uniwersytetem Warszawskim związany od ponad 30 lat. Profesor na Wydziale Prawa i Administracji, kierownik Katedry prawa rzymskiego i antycznego. W roku 2022/2023 Fellow w Kollegium Käte Hamburger Wielość i Jedność Prawa na Uniwersytecie w Monastyrze Westfalskim. Członek-Korespondent Niemieckiego Towarzystwa Archeologicznego, Członek Towarzystwa Naukowego War­­szaw­skiego oraz Międzynarodowego Stowarzyszenia Papirologów (od 2 kadencji w jego Komitecie zarządczym). 

Aktywista prawny, uczestnik wielu strategicznych procesów sądowych dotyczących praw osób LGBTQ+ (w tym zakończonego publicznymi przeprosinami Przemysława Czarnka za użytą przez niego mowę nienawiści wobec osób nieheteronomatywnych).

Uczestniczę w wszystkich najważniejszych aspektach życia Uniwersytetu.

Zajmuję się nauką: moja specjalność naukowa to typowa interdyscyplinarna perspektywa badawcza, wymagająca współpracy z osobami zajmującymi się historią, archeologią i prawem. Jestem dziś jednym z niewielu na świecie specjalistów w tej dziedzinie, udało mi się także odtworzyć centrum badań nad papirologią prawniczą w Warszawie.  W swojej pracy wykorzystuję metody typowe dla prawa, historii, filologii, ale też socjologii. Ten tryb pracy pozwala mi docenić problemy naukowe dyscyplin pokrewnych (zdarza mi się zresztą zajmować także zagadnieniami prawa pozytywnego, zwłaszcza kwestii praw człowieka). Przedmiot moich zainteresowań wymusza także bardzo głębokie zintegrowanie z nauką światową. Moje publikacje – w językach kongresowych – są doceniane i cytowane w zagranicznym obiegu naukowym. Pozyskiwałem też granty na działania badawcze, brałem udział w grantach międzynarodowych. Jako jeden z redaktorów The Journal of Juristic Papyrology oraz członek rad naukowych międzynarodowych czasopism (Revue internationale des droits de l’Antiquité, Quaderni Lupensi, serii Leda) zdobyłem doświadczenie wydawnicze. Jestem autorem licznych recenzji wydawniczychBiegle posługuję się angielskim, włoskim i hiszpańskim (poziom C1/C2), nieźle niemieckim (B2): w nich uczę, publikuję i prezentuję dokonania naukowe; biernie znam francuski oraz grekę i łacinę.

Przez lata pracy na Uniwersytecie zajmowałem się z powodzeniem pracą organizacyjną: byłem dyrektorem Instytutu Historii Prawa, praktycznie zorganizowałem wymianę Erasmus na Wydziale Prawa i Administracji (koordynowałem ją prawie dekadę). Byłem też członkiem komisji ds. naukowych (a kiedyś także międzynarodowych) naszego Senatu – zajmowałem się między innymi wypracowaniem struktury szkół doktorskich. Zorganizowałem liczne konferencje międzynarodowe, a także Szkołę Letnią Prawa Izraelskiego. Ostatnio też koordynuję obszar prawa od strony tutoringu na Kolegium Międzydziedzinowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych i Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego. Przez lata pracy na Uniwersytecie, współpracując z różnymi jego jednostkami oraz z administracją, poznałem dobrze strukturę uczelni, jej zalety i wady, a także godne upowszechnienia dobre wzorce. 

Pasjonuje mnie dydaktyka. Prowadzę zajęcia (w tym w języku angielskim) nie tylko w macierzystej jednostce, ale też na Wydziale Historii – byłem profesorem wizytującym, m. in. na Uniwersytecie Kraju Basków, Palermo, Zurychu, uczyłem w szkołach doktorskich i specjalizacyjnych. Najbardziej jednak sobie cenię dwie dekady bycia osobą tutorską w ramach MISH: wiele się od swoich uczniów i uczennic w tym czasie nauczyłem. Myślę, że wiele z nich wzięło sporo ode mnie: szczycę się faktem, że prawie dwa tuziny moich podopiecznych kontynuuje karierę naukową – czy to już obroniwszy doktoraty, czy też przygotowując właśnie rozprawy. Mimo „egzotyczności” swojej specjalności mam pod opieką 4 doktorantów i jedną już wypromowaną doktorkę. 

Aktywnie włączam się w ruch na rzecz praw studenckich: od kilku lat jest jestem na MISH Osobą Zaufania, pełniąca obowiązki pełnomocnika do spraw równości.  Jestem dumny, że jedno z bardziej aktywnych na UW kół studenckich - Studenckie Koło Naukowe Pauliny Kuczalskiej Reinschmit wzięło mnie sobie na opiekuna – razem z nimi działam na rzecz upowszechnienia prawa człowieka, zwłaszcza kobiet i mniejszości. 

Kandyduję do Senatu UW, bo chcę, by Uniwersytet stał prawdziwie naszym wspólnym dobrem. By jednoczył i skupiał, dawał przestrzeń prawdziwej dyskusji, zabierał donośny głos w ważkich społecznie i obywatelsko sprawach.

W ostatnich latach tej dyskusji, procesu konsultacji i namysłu bardzo nam brakowało. Powodem była nie tylko pandemia oraz reforma systemu nauki, która skupiła właściwe całą władzę w rękach rektora. Senat stał się przy tym ciałem o bardzo niskiej decyzyjności. Może on jednak być – i do tego jako senator chcę dążyć – forum konsultacji, wymiany myśli oraz realnym miejscem kontroli społecznej i reakcji na działania władzy rektorskiej. Musi zabierać zdecydowanie głos w ważkich społecznie sprawach, wpływając na wzmacnianie postaw wspólnotowych i obywatelskich. Wiele razy dowiodłem w swojej publicznej działalności, że nie obawiam się takich działań, nawet wobec wyraźnej niechęci do nich władz, gwarantuję zatem, że dalej tak będę postępować.

Realną pracę chciałbym realizować na poziomie komisji senackich. Moje doświadczenie i zainteresowania skłaniają mnie do zajęcia się, o ile zostanę wybrany, ponownie sprawami nauki i współpracy międzynarodowej – a w tym kontekście pracy nad poprawą organizacji uczelni. Po czterech latach funkcjonowania ważna jest krytyczna ocena Szkół Doktorskich: wymagają one poprawy, tak by osoby doktoranckie naprawdę w nich odnalazły miejsce, a nie były przerzucane ze swoimi problemami między Szkołami, a Wydziałami. Trzeba dokonać rewizji programu ich nauczania, by nie przytłaczał, a naprawdę integrował, pomagając w budowaniu naukowej wspólnoty.

Interesuje mnie proces dydaktyczny, zapewnianie jakości i prawa studenckie: dlatego chciałbym uczestniczyć w komisjach Senatu, które się tymi aspektami naszego życia zajmują: nie tylko tej od spraw studenckich, ale także prawno-statutowej. Musimy przyjąć dyrektywę interpretacji przepisów na korzyść osób studenckich i doktoranckich, zaprzestać praktyki niemal automatycznego składania kasacji od korzystnych na rzecz studentów wyroków Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Trzeba raczej zawczasu dbać o jakość decyzji administracyjnych: w tym sensie deklaruję swoje zaangażowanie na rzec reformy Biura Prawnego UW, tak, aby stało się znacznie bardziej pro-studenckie, a także służyło prawdziwą radą  pracownikom i pracowniczkom Uniwersytetu (co oznacza również przystępne tłumaczenie podjętych decyzji zainteresowanym). 

Wierzę, że moje zaangażowanie przyczyni się budowania wspólnoty na UW, dlatego bardzo proszę o poparcie mojej kandydatury do Senatu. Zachęcam też Państwa do kontaktu w przypadku pytań czy postulatów.